روزبه

کات اول: شامپو بچه‌ی اسطخودوس را باز می‌کنم. بخارِ آبِ داغِ حمام مجرای تنفسی‌ام را باز کرده و من به کمال، تمام این رایحه را می‌بلعم.

کات دوم از اول: دستم را روی لباس‌های داخل کمد می‌کشم. پیرُهنِ سبزِ نعناییِ روشن را با شلوارِ سفید بر تن می‌زنم. مقابل آینه‌ام؛ اتو کشیده.

کات دوم از آخر: قدم از قدم با آرامش، بدون اضطراب، بدون پریشان خاطری. خاک‌ها را نه لگدمال، نوازش می‌کنم.

کات آخر: سر به لحد می‌سپارم، متبسم آرام می‌گیرم، سرِ داغم به لطف خاک خُنُک می‌شود، می‌خوابم، عمیق و طولانی؛ به ‌طولِ الباقیِ عمر.