۱۲:۱۴

چرا تموم نمی‌شی زهرا؟

۲:۱۳، این‌جای تخته

و خب واقعیت دنیا همین بوده و هست: سرما و تنهایی.

20:50، بعدِ خیس شدن دست چپ از خون و یک‌جا نشستن

امروز هنگام معارفه دکتر سجادی گفت:"در لحظه زندگی کنید." و این لحظات من چنان هراس‌انگیزند که نمی‌دانم باید در لحظه باشم یا نه. نیستم؛ چونان درختان پاییز پارسال که اثری نمانده‌شان. دیروز وقتی روی صندلی‌های سبز آی‌پی‌ام جاخوش کرده بودم سعی داشتم به سیاه‌چاله‌ها و سپیدچاله‌ها و یُسرهایم فکر کنند. باید خودم را با همین چیز‌هایی که از فیلم‌های نولان هم قشنگ‌تر است گرم کنم.

۲۲:۱۷، برگشت از مراجعت دوم به خیابان عرفان

نیازمندی‌ها:

یک کوه که از غم‌هایم بگویم و نگریزد و نریزد.

۱۶:۰۰

طاقت بیار و مرد باش.