Yes! my soul

ظهری پیش از این‌که عازم تهران شوم مادر آرسین پرسید:«جایی‌ت درد می‌کنه؟» و من به ظاهر خندیدم و گفتم نه. چشمان خبرچینم اما فی‌الفور پر آب شدن و من با چایی جهیدم بیرون.

religion issues

این جنگِ با خود چی بود که مذهب انداخت به جون ما؟

مرا مگذار و مگذر

تایم‌لاین درونم با تایم‌لاین بیرون هماهنگ نیست.

نیازمندی‌ها

ساعت‌ها، بی‌وقفه، بی‌پروا گریستن؛ در یک آغوش امن.

کز گیج و منگ ملولم

شاید زیست در یک جامعه‌ی عقب‌مانده ممکن باشد اما وقتی نزدیک‌ترین حلقه‌های لاجرم ارتباطی‌ات هم عقب‌مانده باشند؛ هوف..!

Cloak of Invisibility

از تک تک افرادی که فردای خودکشی‌ام با تحیر از یکدیگر می‌پرسند:«چرا؟»، متنفرم.